- böyük bacı
- abla
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
böyük — sif. 1. Kəmiyyətcə, ölçücə yekə, iri (kiçik ziddi). Böyük daş. Böyük şəhər. Böyük ev. – Ağarza yoldan kənara çəkilib, böyük və soyuq bir daş üstündə oturdu. M. C.. <Göyərçin:> İsmayılzadə deyir ki, bu il böyük bir saray tikəcəyik. . . Z.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kübra — ə. 1) ən böyük; 2) (ən) böyük qız (ən) böyük bacı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aba — 1. is. <ər.> köhn. Müsəlman ruhanilərinin və mömin adamların üstdən geydikləri qolsuz və ya gödəkqollu, yaxası açıq uzun kişi paltarı (əslində ərəb milli paltarıdır). Kişi çıxardı ki, ağaya yüzlüklər bəxş edərdi; atlar, inəklər vəd… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağabacı — (Quba) böyük bacı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kiçik — sif. 1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab. – Qapıçı kiçik pəncərədən <Nəbinin> nə istədiyini xəbər alır. «Qaçaq Nəbi». Kiçik və yoxsul daxmasının səkisi üzərində ortaboylu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ortancıl — sif. Böyüklə kiçik arasında olan; orta (bacı, qardaş və b. haqqında). Ortancıl oğul düşmənin hücumundan qorxub qaçdı. F. K.. <Kərbəlayı Mehdi:> Ortancıl qızım mənə oxşayıb, sözü dik deyir! Ç.. . . Ortancıl bacı Asya orta məktəbi bitirdikdən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
saqqal — is. 1. Kişilərin üzündə və alt çənələrinin üstündə bitən tüklər. Uzun saqqal. Saqqal qoymaq. – <Məşədi İbad:> Hə. . . Çünki mən saqqalıma həna qoyuram, elə bildim ki, sən də saçına həna qoyursan. Ü. H.. <Musa:> Saqqal yalnız üzü örtən … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
a — 1. Azərbaycan əlifbasının birinci hərfi. Həmin «a» sövtü millətlərin bəzisinin dilində çox işlənir, bəzisinin dilində az işlənir. C. M.. 2. n. 1. Sözlərə qoşularaq çağırış, xitab, müraciət bildirir. A dostlar! A başına dönüm! A balam! – <Murov … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
acgözlük — is. 1. Tamahkarlıq, gözüdoymazlıq, hərislik. Acgözlük etmək. – Əfruz bacı pərdə altında asdığı paltarların sayınıhesabını dolaşdırdığı halda, yenə də paltar əhvalatında həmin acgözlüyündə qalmışdı. S. R.. 2. məc. Çox böyük maraq, ehtiras, həvəs.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti